در حالی که صنایع استان خوزستان از ابتدای سال جاری با محدودیتهای شدید برق مواجه شده و به ناچار مجبور به اجرای محدودیتها هستند، معاون صنایع عمومی وزارت صنعت، معدن و تجارت در جلسه شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی چهارمحال و بختیاری در تاریخ دوم مرداد ۱۴۰۴ اعلام کرد که اختیار زمان قطعی برق به استانها واگذار شده و میتوان با مدیریت صحیح این محدودیتها را به گونهای تنظیم کرد که به صنایع آسیب کمتری وارد شود.
این سخنان همزمان با نشست خبری مدیرعامل شرکت برق منطقهای خوزستان در استان کهگیلویه و بویراحمد بیان شده است؛ جایی که علی اسدی با خبرنگاران این استان درباره وضعیت برق و پروژههای صنعت برق کهگیلویه و بویراحمد گفتگو کرد و هیچ توضیحی درباره محدودیتهای برق صنایع استان خوزستان که تحت مدیریت همین شرکت قرار دارد، ارائه نداد.
البته ناگفته نماند مدیرعامل برق منطقهای خوزستان همزمان مسئولیت تأمین برق استان کهگیلویه و بویراحمد را نیز بر عهده دارد، اما این پرسش همچنان باقیست که در شرایطی که محدودیتها عمدتاً بر صنایع خوزستان تحمیل شدهاند، چرا هیچ پاسخی از سوی وی به رسانههای خوزستان درباره نحوه اعمال این محدودیتها داده نشده است؟
در طول ماههای گذشته، رسانههای خوزستان بارها خواستار برگزاری نشست خبری با مدیرعامل برق منطقهای خوزستان شدهاند تا با آگاهسازی افکار عمومی و ارائه گزارشی شفاف درباره وضعیت سهمیه و محدودیتهای برق صنایع، از بار ابهام و سردرگمی فعالان اقتصادی کاسته شود. اما تاکنون نه نشستی برگزار شده و نه پاسخی داده شده است.
استان خوزستان شرایط خاص و حساس دارد. افزون بر گرمای طاقتفرسا، صنایع بزرگی مانند نفت، پتروشیمی، فولاد، نیشکر، پالایشگاهها و دهها شهرک صنعتی در این استان مستقر هستند که نقشی کلیدی در تولید کشور و سهم قابل توجهی در درآمد ناخالص ملی ایفا میکنند. حفظ پایداری برق در این استان، صرفاً یک نیاز منطقهای نیست بلکه ضرورتی ملی است.
سؤال اینجاست: چگونه ممکن است محدودیتهای برق که صنایع حیاتی خوزستان را درگیر کردهاند، بدون پاسخ و شفافسازی رها شوند، اما همزمان مدیرعامل برق منطقهای در استانی دیگر نشست خبری برگزار کند و به رسانههای همان استان پاسخ دهد؟
هدف از انتشار این یادداشت، صرفاً روشنگری و ثبت پرسشی عمومی از سوی رسانهای مستقل است؛ نه انتظار برای صدور جوابیه از سوی شرکت برق منطقهای خوزستان.
مردم و صنایع خوزستان شایسته احترام، شفافیت و پاسخگوییاند، نه سکوت و بیتوجهی!
ابراهیم متینسیرت
