خوشحالی و افتخار به این که «در بین ۱۰ استان برتر حوزه عمرانی کشور» قرار گرفتیم، دوباره نشان داد که ما خوزستانیها استاد ساختن افتخار از هیچها و حداقلها هستیم. همین عادت همیشگی به راضی بودن هم باعث شده وضع امروز استانمان از دیروزش بدتر باشد و دوست و دشمن بگویند خوزستان بویی از رشد و توسعه نبرده است.
ما واقعا در خیلی از موضوعات الکیخوشیم. روی کاغذ دستاورد میسازیم و خودمان را قانع میکنیم. حتی اگر در رتبههای اول تا سوم و چهارم نباشیم، میگوییم «در بین ۱۰ رتبه برتر شدیم». اگر پانزدهم باشیم، میگوییم در بین ۱۵ رتبه برتر شدیم و این هنر را داریم که همینطور این افتخار را تا آخر ادامه دهیم.
ما حتی وقتی با یک سفیر دیدار میکنیم که یک کار معمولی و عرفی و مثل نقلونبات در دیگر نقاط کشور و حتی دنیا رخ میدهد، با افتخار اعلام میکنیم که بنا است مشکلات محیطزیستیمان، همان که خواب و خوراک را از مردم گرفته است، برطرف کنند و همین را به عنوان کار انجام شده سند میزنیم و به مردمی که نفسشان تنگآمده، تحویل میدهیم.
ما در خوزستان الکی خوشیم و این الکی خوشها و تیترهای بزرگ برای کارهای کوچک زدن و از حداقلها، دستاوردهای بزرگ ساختن، وضعیت امروز ما را به جایی رسانده است که همه جایمان درد میکند. ما حتی برای یک لکهگیری آسفالت، تعمیر یک مدرسه و هزاران کار ریز دیگر، مراسم باشکوه افتتاح میگیریم و چندین مدیر و وکیل در وصف این شاهکار عمرانی، سخنرانی میکنند.
ما باور کردهایم که بازدید میدانی شاهکار مدیریتی است؛ مخصوصا اگر بازدید شبانه باشد که دیگر به معجزه میماند. ما حتی برای اعضای شورای شهرمان که با بیقانونی در جلسه حاضر نمیشوند تا به خواستههایشان برسند، هم افتخار میکنیم و دست میزنیم.
ما را به نداریها، به بیقانونیها عادت دادهاند و قبولاندهاند که همیشه راضی باشیم و تشویق کنیم.
ما آنجایی که باید با عدد و رقم، خودمان را ارزیابی کنیم و بگوییم رتبه اول بیکاری، فلاکت، آلودگی و… هستیم تا دردمان بیاید و تکان بخوریم، سکوت میکنیم. حتی آنجایی هم که باید بپذیریم رتبه اول حوزه عمرانی نشدهایم و کارها بر زمین مانده است، یک افتخار دیگر رو میکنیم که ما در ۱۰ استان برتریم و دامنه برتر بودن را آنقدر باز میکنیم تا جایی برای خودمان پیدا کنیم.
ما بیش از کرمانشاهِ رتبه اول و بیش از آذربایجان شرقی، هرمزگان و فارس که در رتبههای بعدیاند، برای در بین ۱۰ استان برتر بودن دور افتخار زدیم. همه هم سکوت کردیم و نگفتیم؛ استانی مثل خوزستان باید مثل کرمانشاه و هرمزگان در سه رتبه اول باشد و سالها این جایگاه را تکرار کند تا عقبماندگیاش را جبران کند.
ما الکی خوشها که حتی نتوانستیم اعتبارات سفر اول رئیسجمهور را جذب کنیم که اگر کرده بودیم امروز مجبور نبودیم رتبه عمرانیمان را مخفی کنیم و بنویسیم در بین ۱۰ تا هستیم، میخواهیم در سفر دوم رئیسجمهور که میآید بپرسد تکلیف آن همه مصوبه چه شد؟ سند توسعه استان رونمایی کنیم.
سند توسعه یک روزه، که توسعه نمیآورد؛ اما میتواند ما سندبازها و الکیخوشها را مدتی سرگرم کند.
مرتضی آژند
