منصور فاضلی
تقریبا بیش از یک دهه میباشد که رهبری معظم شعار سال را حول محور اقتصاد ، رونق تولید ، جهش تولید ، سرمایه گذاری در تولید قرار داده که هیچ سالی نه در تبیین شعار سال نه در عملکرد موفق بوده ایم
در مرقومات سال‌های قبل نگاشتم
شب نگردد روشن از نام چراغ
نام فروردین نیارد گل به باغ
با یک شعار بدون اثر گذاری عملی هیچگاه سرمایه گذاری جذب و تولید رونق نخواهد پذیرفت
سرمایه ترسو است و هیچ سرمایه گذاری در نبود امنیت اقتصادی و نبود امنیت منطقه ای به تولید ورود نخواهد کرد
برای جذب سرمایه گذار و افزایش شاخص های اقتصادی اهتمام و همت همه جانبه و برنامه ریزی دقیق لازم است
در نهایت
این بار نیز شعار امسال هم محقق نخواهد گشت
به چند دلیل
ابتدا اینکه رهبری از دولتمردان و مدیران برای سوق دادن سرمایه گذار به بازار تولید دعوت بعمل آورده
اما یادمان باشد همین مدیران ناکارامد و بی لیاقت تولید و صنعت را به این روز انداخته اند ، مجلس و بانک مرکزی با قوانین خلق الساعه اصلی ترین مانع سرمایه گذاری و رونق تولید میباشند ، بانک ها با ناترازی هیچ انگیزه ای برای حمایت از تولید ندارند ظاهرا رهبری نیز می‌داند هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد زیرا به صراحت عنوان نمود شعار سال پارسال محقق نگشت ایشان در سال گذشته تولید را با مردم گره زد و از مردم در حمایت از رشد تولید استمداد طلبید
در صورتی که ۹۰ درصد جامعه در خط متوسط و فقر قرار داشتتد و فقط ۱۰ درصد مردم جامعه از نظر مالی غنی هستند و آنها هم به ضرس قاطع هیچگاه به چنین مقوله ای ورود نخواهند کرد زیرا کسانی که چنین ثروتی دارند هیچگاه تولید را بستری مناسب برای سرمایه گذاری نمی‌بینند
پس همانجا مشخصا نمایان بود باید دور مردم را برای رشد وحمایت از تولید خط قرمز کشید
رهبری میفرماید سرمایه باید به سمت تولید هدایت شود و از خرید طلا و ارز اجتناب شود
کدام انسان عاقلی حاضر است در شرایط فعلی سرمایه خویش را به سمت تولید هدایت نماید و سرمایه خویش را در تورم لحظه ای و انی به هیچ تبدیل نماید
طلا و ارز اگر بر سرمایه نیفزایند آن را به هیچ تبدیل هم نخواهند کرد
دولتی ها سعی دارند به صنایع بزرگ بها دهند و سرمایه های دولتی را به سمت صنایع بزرگ هدایت نمایند و صنایع کوچک را به حال خود رها نموده اند
زیرا سود حاصله که در صنایع بزرگ نصیب چند نفر خاص بعنوان اعضا هیئت مدیره می‌شود دلچسب تر است
تولید همواره نیازمند چتر حمایتی دولت است و مدام با تورم لحظه ای در کشور نیازمند سرمایه در گردش است با ناترازی که امسال در برق و گاز و بودجه دولتی و خصوصا بانک ها عنوان شد و عملنا بانک‌ها تسهیلات را به هر شکل ممکن ممنوع کردن علنا مشخص شد بانک ها در سال اینده نیز پولی برای پرداخت تسهیلات برای تولید ندارند پس بانک ها هم از حمایت و رشد تولید کنار میروند زیرا بجای پرداخت تسهیلات کم بهره به تولید در موضوعات سود آور مشارکت می‌کنند و از همه مهمتر بانک ها با سیاست جذب سپرده با سود ۳۰٪ بدنبال تامین منابع مالی و تراز مالی خود هستند و هیچ کمکی به تولید نمی‌توانند بکنند
نتیجه میگیریم از بانک ها هم آبی برای تولید گرم نخواهد شد
و اما خود دولت با یک خزانه خالی و نبود پشتوانه پولی نمی‌تواند تسهیلات تکلیفی را اعطا نماید
خدا را شاکریم در دولت فخیمه جناب پزشکیان
هر چه مدیر ناتوان و بی برنامه با کارنامه عملکردی ضعیف را به کار گماشته که این بندگان خدا اصلا نمی‌داند اهمیت تولید خصوصا صنایع کوچک و زود بازده چیست
حالا با توجه به نکات مطروحه نباید انتظار داشت تولید و رشد تولید سرمایه گذاری را جذب نماید و شعار سال در کشور محقق گردد و این شعار همانند شعارهای گذشته ابتر می‌ماند
پیشنهاد میگردد
برای رشد و رونق تولید چند راهکار نیاز است
۱.تیم تخصصی در خصوص حمایت همه جانبه از صنایع کوچک و بنگاه های زود بازده شکل پذیرد
۲. بازرسی ماهانه از روند عملکردی این تیم یا کارگروه آغاز گردد
۳.موظف نمودن چند بانک مشخص و منابع مالی برای اعطای تسهیلات سرمایه در گردش به تولید و بازرسی ماهانه از روند عملکرد بانکی
۴. بخشنامه ها و دستورالعمل های فوری برای رفع موانع تولید
۵. ایجاد قرارگاه تولید با ریاست دادستان برای مبارزه با موانع موجود در مسیر تولید بطوریکه روزانه یا هفتگی موضوعات بررسی و افرادی که در امر تولید خلل ایجاد کرده اند را فوری محاکمه نمایند
۶. برداشتن ارزش افزوده از صنایع کوچک تا بلکه هزینه های واحد های تولید کاهش پیدا نماید و هم محصول نهایی با قیمت کمتری به دست مصرف کننده برسد و آثار تورمی در کشور کمتر شود
۷. پرداخت نیمی از هزینه تامین اجتماعی کارگران توسط دولت
۸. معافیت های مالیاتی برای تولید کنندگان
۹.صدور دستورالعمل تامین مالی صنایع کوچک با اصلاح سامانه های بانکی
اگر موضوعات فوق از همین امروز عملیاتی شود شاید پنج سال دیگر شاهد رشد اقتصادی در کشور باشیم
وسلام
